filapi:
Söyler misiniz bana leydim:) Panoma yazdığınız son yazı silin di mi? Kuzgun Dansı da; (Bayım) diye başlayan mektubunuz karşılık ben de size leydim diyeceğim…
Nypmhia:
Sadece bir video göndermiştim ama panonda görünmeyince sildim… Güzel ve anlamlı bir şarkı…
“leydim” tebessüm ettim bayım, daha önce kimse bana böyle bir kelime kullanmamıştı 🙂
Kuzgun Dansı’nın 4.sü bitiremedim henüz maalesef, yoğun bir gün oldu…
filapi:
Peki, Leydim, acelesi yok biliyorum… Çıkacaktım ben de şimdi daha, geç gelirim belki…
Nypmhia:
Evet… Ben uykusuz kaldım biraz bu ara maalesef… Çok da geç gelmezsin umarım ben 12 ye kadar durabiliyorum en fazla malum… en azından Bursa’ya dönene kadar 🙂
bu arada whitesnake, çok güzel geldi, gelir gelmez panomda görünce teşekkür ederim çokça…
filapi:
Leydim, dost kalacak eli ne denli içtenlikle tuttuğumu bilmenizi isterim…
Nypmhia:
Biliyorum bayım… Ama kendimi bulamıyorum zaman zaman, normal olan nedir? Bugün bir soru sordular bana, dağıldım… dediler ki “bir parçan kesilse, sen eksilirsin…” hayır dedim, kör olmak, sakat olmak, -bacağımın kesilmiş olması ya da- bunlar bende var olan beni eksiltmez… Benim ruhum var!
Fakat şüpheye düşürdü konu beni, beynimiz elbette önemli… Bedenin içine hapsedilmemiş mi o da, ruh gibi? Fakat gerçekten, ölüp gittiğimizde bir gün geleceksek geri, ne olacağız ve ne kadar biz olacağız acaba… (hep böyle kalmak istiyorum)
filapi:
Leydim, ah! Bilsen ne çok sakınımlı ruhlar tanıdım ölümlü, avuçları kanayan kanadıkça eksilmeyip var kalan, ne var ki ölüm ruhtan öte, giderse yıldız tozları içersinde geldiğimiz yere, kızıl ruh ikizi çağında parlayacak yeniden yıldız…
Nypmhia:
Aslında çoğu zaman yok etmek istedim de bedenimi, ruhum kalır sanırdım, tertemiz… Çünkü sis, yalnızca arasına gizlendiğim bir ilmik, üzerime çektiğim perde… Dokunulamıyor olmak düşüncesi… Devirmemek değdiğin duvarı, duyguyu, bir varlığı ya da… Ama yıldız tozlarını duydum şimdi, kızıl ruh ikizi ve bir de mavisi örtülmüş bir sunak taşı… Herkesin dilinden, gözünden kurtarmak için, hatta tanrının ellerinden! Onlara kelebek tozu da karıştırsak olur mu ki?
filapi:
Kelebek tozlarında buldum kendi mi, hatta donuk bakışlı kertenkele bile bildi varlığı mı, ama tanrısal bir ülkünün cennet cehennem varlığından kuşkuluyum…
Nypmhia:
Ben de bayım, cennet, cehennem ve ahret günü zırvalıklarına inanmıyorum, bu dünyanın yönetildiğine dair herhangi bir kanıtım da yok, özgürlüğün tanımı bile değişebilirdi o vakit, gerçi her şey değişiyor günümüzde, olsun…
Gününüz nasıl geçti diye sorsam?
filapi:
İşim bilgisayar tamiri, yani aç kalmamak için uğraştığım gelir dengesi… Saat bir e geliyordu kalktım genelde fazla işim olmaz hatta bu gün hiç bir iş de yapmadım… Sokakta çocukların oyunlarını izledim kapı da… Akşam olunca yani saat yedi gibi tv dizisi denizyıldızı sonrasın da gönül çelen dizilerini izledim… Bitimde de buraya sosyamata geldim. O kadar… Genelde günler hep aynı… Ara da kitap okurum… Sen ne yaptın leydim bu gün…
Nypmhia:
Ben, gece uyuyamadım, sabah uyudum… Sunumlarımı hazırlamakla uğraştım biraz ve içimde dışa vurulmayı bekleyen bir takım şeyler vardı sanırım “life is beautiful” izledim…
Gün de yoğundu, bildiğin üzere…
Diziler sürekli dizilerin mi acaba? 🙂
şimdi çıkmam gerek, sevgimle kal bayım… Güzel geçsin gecen…
filapi:
Uzun süre tv izlemedim on yıl gibi şimdilerde evet tv dizileri izliyorum söyledikleri mi… kendine iyi bak Leydim… İyi geceler…
Nypmhia:
Merhaba bayım,
dün bağlantım gitti kusura bakma… Yazılanları okudum ama hâlâ soruma cevap alamadım, onda bulduğun neydi? Ve kaç yaşındaydı ki o?
filapi:
Merhaba Leydim, Bunu size ona yazdığım bir mektubu göndererek açıklayayım…
Cengiz Ersoy 31 Aralık 2008, 11:16 Merhaba, düşüncelerimi yazıya aktarmadan önce seni düşündüm. Hayatıma seni nasıl dâhil ettim; bu benim kendi düşüncem tabii, senin de kendine göre düşüncelerin var yani bir şekilde senin de hayatının içindeyim. Kendi düşüncelerimden bahsedeceğim bende ki senden; sana karşı ilgimin nasıl geliştiğini senin benim üzerimde ki etkini, düşüncelerimin içersinde ki yerini. Sizde kendi içiniz de bir süreç elbette yaşadınız, ben bunların etkisiyle bana ne yaptığınızı anlatmak istiyorum size. İlk başta sizi gördüğümde yani dikkatimi çektiğinizde yeriniz sabit ve belirliydi hep ordaydınız. Madonna benzerliğiniz konusunu burada açmayacağım sen ve Madonna benim için ayrı özel yeriniz var. Sizi fark etmem bu neden olsa da size karşı ilgim. Kendimi tanımakla ilgilidir, hislerimin ve düşüncelerimin harekete geçmediği kimsenin peşinden gitmediğimdir gittiklerim de çözemediğim her zaman farklıdırlar bu da beni onlara çeker sıra dışı insanları seviyorum; kendine has olan insanları birey olan ve ya olmaya başlayan siz bunların içinde olansınız. Hayatım hep kadın tarafından değiştirilmiştir seçimlerim bu yönde olmuştur. Ciddi hiç kız kadın arkadaşım ilişkim olmadı; bu benim eksikliğim beklide bunu bilmiyorum. İnsan olarak yanımda vardılar bende var gibiydim ne zaman ciddi arkadaşlık ilişki istediğimde durum tersine dönüyor; bu benim şuhçum düşünce biçimimden kaynaklanıyor, anlaşılmaz uzlaşmaz karakter olarak gelecek görmüyorlar ve gidiyorlar. Gidenler beni değiştirenler değil sıradan insanlar, değiştirende beni ne yönde değiştirdiğini bilmeyendir, onlarda hayatım da yoktur değiştirmiştirler ama bilmezler, sende değiştirenlerdensin, ne yönde mi? Sizin yokluğunuzun peşinizden gelmem ve sessizliğiniz benim üzerimde etkisini gösterdi, bende en az sizin kadar sessizleştim. Siz de iyi bilirsiniz sessizlik soruları çoğaltır derinlemesine düşüncelere gidilir hissiyatlar incelir anlamlar kuvvetlenir az şeyler çok şey anlatır, öylece beklersiniz beklerken değişmişinizdir artık. Sizinle konuşma imkânı hiç olmadı, sivilde konuşmak zamanları iki yabancının (şimdi de öyle olduğuna göre) birbirine söyleyebilecekleri çok fazla ne olabilirdi… Olamazdı olmadı da sizde çok iyi biliyorsunuz sivildeki süreci, sizin bakışlarınız kendi içinde ki anlamları, benim için bilinmezlik taşıyan anlamlı bakışlarınız. Bir gün olsun fırsat vermediniz, gözlerinizin içine anlamlı bakmama, öncelik hep sizde kaldı ve çoğu zaman bu bakışlarınızın anlamlarını içimde yaşadım, kendimden olan bir şeyler vardı bu bakışlarda. Neyin özlemiydi onlar? İnsan benzerlerini çekiyor mıknatıs gibi, seni tanıdıkça bunun böyle olduğunu görüyorum ve sen büyüyorsun. Ne facebook bilirdim ne de sosyamat sen olmasaydın sosyamat ta olmazdı ve ben orda senin sessizliğinde var oldum, senin sessiz kalman beni sessiz yaptı ve sessiz kalmam birçok kişinin dikkatini çekti. Sen beni orda değiştirdiğin gibi fark etmesen de varsın. Orda anlatmaya çalıştığım 19.yüzyılda yaşamış şair’in duygularını sana iletmekti ve sen bunu hak etmiştin gizemli kalarak şairde kendini saklamak için yazılarında tanıdıklarının adlarını hayvan isimleriyle değiştirdiğiydi. Bunları konuşmak isterdim seninle. Bir dost bir arkadaş diğer türlü isteklerimde daha önceden kaybettiğim gibi kaybetmekten korkuyorum seni.30 Ekim günün akşamı sapanca gölünde çektirdiğin resmi facebook ta etiketlemiştin hane kendine zavallı ben dedin hatta Taylan o resme senin için yorum yaptı yaşlanmışın diye sildin sonra. Taylan her zaman senin için özel bir arkadaş onun için sende öyle sin. Sen fark etmedin bir gün Taylan ben markette kasa önünde ilerlerken Taylan’la aynı yerde kasadaydınız. Bu olay ilk zamanlarda oluyor beni görünce gözünle takip ederken Taylan’ın dikkatini çekti bu davranışın konuşuyordun Taylan’la bu hareketini fark etti kafasını çevirip bana baktı kime bakıyorsun diye. Beni gördü ne düşündü bunu bilmiyorum ama ben şöyle düşünmüştüm seni seviyor ancak seven biri bu ayrıntıyı yakalar fark eder(…)evet senin bakışlarının seni ele veriyor bunu sen de biliyorsun iyi de ediyorsun bence. Beklide sessiz kalmanın nedenidir de. Cevap yazar mısın bilmiyorum; markette okula başlamadan önce iki günün akşam arka arkaya kasa arkadaşlarınıza benim hakkımda ne konuştuğunuzu merak ettim, gün içersinde laf lafı açar vakit geçsin anlamında konuşulur anlatılır, ben de sizin bilmediğiniz bir insanım, hayatlarımız devam ediyor gelecek belirsiz sizi dinlemeyi inan çok isterim. Sormadan anlatmanızı… Labirent:
Nypmhia:
Kendini, kaptırmışsın sen epeyce… Ama bayım, bilmelisin ki, her gördüğün sıra dışı görünüm, geleneklere, tabulara karşı yıkım, iç’te istediğini vermeyebilir… Bugün.
Çünkü bugün, insanlar kendi düşünceleriyle değil özenip, duyduklarıyla var oluyorlar… Bu, şüphesiz yanıltıcı, iki olası seçenek arasında, doğru olana karar vermek için… Umarım, bahsettiğin “bakıştaki anlam” bir gün sana yönelik bir kuş uçuşu olup, yalnız seni içine katar…
filapi:
Hey Leydim, Şehrine güneş doğdu sevin gölünce… Tebrikler bursa şampiyonJ
Nypmhia:
:):) evet, seviniyorum da nedense benim sevincim öyle, süper diyerek, yüzümde bir gülümsemeyle sonlanıyor… Zıplayansım gelmedi hiç, biraz buruğum bu akşam… Siz nasılsınız bayım?
filapi:
Leydim, biliyor musunuz Fenerli olsam bile Bursa’nın şampiyon olmasına üzülmedim aksine haksızlıklar karşısın da adalet yerini bulduğunu bir sonuç… Bu hislerimin kendimce bir nedeni var bir gün anlatırım size nedenini… Sen nasılsın leydim…
Nypmhia:
Katılıyorum, aslında benim tuttuğum diğer takım da Galatasaray bayım :):)
dinlemek isterim, ben bir kez daha tüm düzenin dışında başarıyla kaldım bugün, üzüldüm nedense ilk defa ciddi şekilde… Ama şu an gitmem gerekiyor, kapatıyorlar cafe’yi…
Öpüyorum sevgiyle…
filapi:
Neden üzüldüğü kısa yaz leydim aklım sizde hala…
filapi:
Msn açarmısın…
Nypmhia:
Bayım…
Pek uzakta gibisiniz bugün…
filapi:
Uzakta değilim leydim siz söylemiştiniz kendinizle kalmanızı, benim ki sizin düşüncenize saygı sadece…
Nypmhia:
Çok anlayışlısın… Ben yoğun olarak düşünmenin acısını çekiyorum geceden beri, migrenim tuttu… Ama bir selamını alamayacak kadar da kendimde kaybolmadım, merak etmeyin bayım 🙂
filapi:
Bir de ne olduğunu söylesen leydim… Durumdan kendimi sorumlu tutuyorum…
Nypmhia:
Dedim ya, arkadaşlık kuramıyorum ama değer verdiğim birkaç kişinin de yalnızca iyi anlarımda yanımda olduklarını ve kötü anlarında yanında istediklerini görüyorum sürekli… bu zor bir durum bazen… Ruhumla kabul edildiğim bir yer, yok… Düşüncelerimi sürekli kafamda tutmaktan, hiç paylaşamamaktan beynim isyân ediyor, tüm varlığıma zaman zaman…
Bir de ailesel bir düşüncem var, okulumun uzadığını hâlâ söyleyemiyorum demiştim…
filapi:
Eğer müsaitsen kafandakileri olduğu gibi dök, dinlerim ben seni sana ilgisiz kaldığı mı düşünme hiç bir zaman Leydim, bazı şey benim için de hızlı gelişti şaşkın değilim ama neyin ne olduğunu olacağını anlamaya çalışıyorum…
Nypmhia:
Başka bir zaman daha uzun anlatırım, şimdi beynimi çok zorlamak istemiyorum, ağrım yeni toparlanmaya başladı…
filapi:
Tamam canım… Kendine iyi bak leydim…
Nypmhia:
Yazdım ama gitmişsin.
Nypmhia:
leydi’yi silmişsin…
filapi:
Siz Kuzgun dansını silince… O blog anlamsız kaldı… Leydim…
filapi:
Yer altı edebiyatı: mayıs 2008 tarihine geri giderek bakınız orda göreceksiniz…
Nypmhia:
Yapılanın karşılığı için hareket etmem asla, sebeblice yapılmış bir şeyler vardır bende… Ama sebepler kendimimdir…
filapi:
Peki, üzerinde durmayalım öyleyse leydim…
Nypmhia:
Öpüyorum sevgiyle bayım, bu aralar leditbe’yi çevrimiçi görüyorum, böyle sürekli karşılaşmak sizi üzmüyordur umarım…
Ben, zihnime dinlenmek için zaman ayırdım, biriktirip yazacağım ve önce siz okuyacaksınız söz 🙂
Güzel kal…
filapi:
Tarif edilemez duygular hep vardır insan hayatında, bu da öyle geçişler içersin de yaşanan anlardan Leydim…
filapi:
Dikkat ettiysen yorumlara genel de cevap yazmam:) Leydim…
Nypmhia:
Dikkatimi çekti bayım fakat bana cevap veriyordunuz, yazdıklarınızı silerseniz üzülürüm ve şehirler iyice sıkıştırır bizi, olmaz böyle 🙂
filapi:
Özür dilerim müşteri geldi… Gelirim daha sonra. Üzülmenizi istem leydim…
Nypmhia:
Önemli değil bayım görüşürüz sonra 🙂
Nypmhia:
Yazılarınız bayım!
filapi:
Bahar Temizliği, Leydim…
filapi:
Merhaba, Leydim:) 28 Mayısta benim panoma yapıştırdığın foto, ne olduğunu göremiyorum…
Nypmhia:
Merhaba bayım…
Chava Alberstein / Had Gadia 🙂 Bir şarkı…
filapi:
İlişim, i atarmısın buraya…
Nypmhia:
Tabii
filapi:
youtube’den olduğu için görmüyorum…
Nypmhia:
🙂
filapi:
:)!!!
Nypmhia:
Ne oldu 
filapi:
🙂
bu mesajını anlamadım…
Nypmhia:
Yeniledim videoyu
başka yerden ekledim artık görünüyor.
filapi:
Sağ ol… Dur bir bakayım…
filapi:
Sütlü salep, tabelası altın da dikkat çekici nazar boncuk kolye takmış görünüş.
filapi:
Unutmuşum evet…
Nypmhia:
🙂 ten rengimle uyumlu olmuş o sütlü salep yazısı, tamamen tesadüf ve alay konusu… Neden taktığımı bilmiyorum nazar boncuğunu ama çok seviyordum o kolyeyi, demiştim bayım 🙂
labirent 