Mektup, almaktan hoşlandığınızı biliyorum: bu olguyu göz önünde bulundurarak düşüncelerimi yazıya geçirmekte; her ne kadar gerçek mektubunuzu almak (Mektup kutusunda saklanmayacak) yerini tutmayacağını da duyumsamaktayım. Yeniçağ teknolojisi bilgisayar kullanarak mektup yazmak, ( daktiloyla yazmaktan daha kolay olsa da) el parmağın kullanımıyla mektup yazılan yazmalarımın kâğıt kalem izi kokusunun yerini tutmayacağını da biliyorum… (gerçek mektubunuz olsaydı, elinize geçmesi; posta servisi bunu bir iki hafta içersin de size ulaştırırdı ve daha da güzel olurdu)
Sevgili Lady Jane, Mektubunuza başlamak üzere bilgisayar başına geçtiğimi yukarıdaki betimlememden siz de öğrendiniz, lütfen bu durum için af ediniz.
Aşk, konusunda ki merakınızı; çocukluğunuzdan beri ilgi duyduğunuzu, son yazmanızda belirtmiştiniz. Bu yazmanızı kendime alınmış mektup sayıp, “gizemli aşkım hakkında bir haber varmı peki =) “ sorunuzun cevabını hemen yazmaktayım. Size söz verdiğim gibi açıklayayım. Giz’in sırrı ortaya çıkması benim size olan ilgimle alakalıydı. Şöyle Ki! Ben, beş altı yaşlarındayken, Babaannem İstanbul’un ayrı ayrı farklı tüm camilerini ziyarete gider, inancının ibadetini yerine getirirdi. Beni de her gün yanına yaver olarak alırdı. Cami ziyaretlerine giden bu temiz yüzlü, parlak bakışlı çocuk, kalabalık ibadetlerde bulunanlara namaz sonrası tespih dağıtır ve inancın sevgisini bağışlardı.
Babaannem gün sonunda ödül olarak, yoğurtçu eşek sakalardan; yuvarlak kâse içersinde hafif ekşimtırak tadı olan yoğurt alırdı. Sokağımızın kapı önünde, sabırsızlıkla yoğurtçu eşek sakasını beklerdim. Akşamın tan saati Sokağımız, kapı önlerinde aynı amaçla bekleyen kızlar kadınlar çocuklarla dolardı.
Çocukluğum semti, Balat (Şimdi televizyon dizilerinde çokça yer aldığı semt) Mollaaşkı Mahallesi’nde geçti. O yılar içersinde, Hakikizade Sokağımızın, evlilik çağına gelmiş genç kızlar benimle ilgilendiklerin de kısmetleri çıktığına inanırlardı. (ilk başlarda bu tesadüf gibi görünen kısmet çıkması; bir ay içersinde gerçekleşirdi, birçok kez aynı yıl içersinde gerçekleştiği farklı farklı kızlarda ) gerçekleşmeye başlayınca, sokağımızın efsanesi olmuştum. Yaşım yediye gelip ilkokula başladığımda Hakikizade Sokağımızın nüfusunda artış oldu. Daha gelmedik lanetli sırrımın oluştuğu bölüme, ara ara anlatacağı size Lady Jane…
İlkokulun ilk gününde, sınıftaki sıralara ikişerli olarak yerleştik; yanımdaki arkadaşımın ismi Kudret Örün, matematik dehâsı çocuk. İlkokul boyunca iyi bir arkadaşlığımız oldu.
Sınıfta arka sıramızda da, tam benim hizamda kalan Zişan, arkamdan sırtıma kurşun kalemle dürter; öğretmen henüz derse girmediği zamanda benimle konuşurdu. Neydi derdi sınıfta ilk günde beni ona çeken? Ne yaptı ne etti; yanımdaki arkadaşım Kudret’le yer değiştirdi. Çağın ötesinde bir sınıf gibi, kız erkek yan yana aynı sıradaydık. Bana anlatıyordu “ Ablam evleniyor, çeyizler, güzel güzel giyisiler alıyor kendine vs.” diyordu, yedi yaşında bir kız çocuğunun evlilik hakkında bu kadar çok şey bilmesi, beni hem şaşırtıyor hem de korkutuyordu. Bizim sokaktan değildi; daha çok Kudret’e yakın bir sokakta oturuyordu. Ben de ilk defa sınıfta görmüştüm Zişan’ı. Benim kafamın içersin de ise Zişan’ın anlattıklarından, daha farklı şeyler geçiyordu. Babaannemin, iki katlı ahşap büyük bahçeli evin alt katına yeni taşınan kiracının, üç ve ya dört yaşlarında olan kızı, bahçede kendi kendine oyun oynarken, kolunu ısırıp ağlattığımı ve sakallı peri varlığımdan böylece kurtulabileceğimi düşünüyordum…
labirent 